Nastała ta przyjemna pora, kiedy lato i zima spotykają się na targowiskach. I pełno jest wszystkiego. Ciągle jeszcze można spotkać ostatnie letnie pomidory, pełno jest jabłek, pękatych śliwek i orzechów włoskich, a tu i tam można już znaleźć pierwsze zjadliwe cytrusy - pierwszy znak zbliżającej się zimy. I przyznam, że z niecierpliwością czekam już na moment, gdy nabicie pomarańczy pociskami z goździków przy zapalonych lampkach choinkowych nie będzie uznawane za działanie nieprzyzwoite ;-)

Nastał czas grubych swetrów, dni, kiedy zmrok zapada tuż po 17, pieczenia z dużą ilością czekolady i cynamonu i litrowych kubków z sokiem malinowym. I choć pada (zwłaszcza, gdy muszę wyjść) - i tak jest to moja ulubiona pora roku. Gdy pełno jest wszędzie liści we wszystkich odcieniach żółci i czerwieni, gdy zaczynają krystalizować się plany na przyszłość bliższą i dalszą.

Wydaje mi się, że gdyby ktoś zapewnił mi jesienią bez ograniczeń stałe dostawy jabłek i karmelu, byłabym absolutnie szczęśliwa. A żeby przegiąć z tym szczęściem, to wystarczyłaby mi jeszcze szczypta cynamonu.

Nie jest to może deser, który robi się sam. Wymaga zagniecenia ciasta, przygotowania serka, pokrojenia jabłek, potem zagniecenia kruszonki. I w wersji lux, może jeszcze przygotowania karmelu. A zapewniam Was, że pomimo obłędnej słodkości krajanki samej w sobie, karmel jest zdecydowanie niezbędny żeby podkreślić jej właściwy smak. Jabłka, ser i płatki owsiane najlepiej czują się jednak w towarzystwie karmelu.

za the girl who ate everything

ciasto:

155g mąki

105g masła

60g cukru demerara

Zagnieść gładkie, nieklejące ciasto, wstawić na ok. 15 minut do lodówki. W tym czasie przygotować ser:

ser:

1 jajko

2 łyżki cukru demerara

2 opakowania serka śmietankowego (łącznie 300g)

Serek, jajko i cukier wymieszać na gładką masę (można mikserem). Kwadratową blaszkę (o boku 20-25cm, im większa blaszka tym cieńsze warstwy) wylepić ciastem, nakłuć widelcem. Na wierzch wyłożyć warstwę sera, podpiec w piekarniku ok. 10 minut. (Moim zdaniem można sobie tu cukier odpuścić)

jabłka:

2 duże jabłka

1/2 łyżeczki cynamonu

Jabłka umyć, oskrobać, pokroić w kostkę. Wymieszać z cynamonem, ułożyć na podpieczonym spodzie i serze.

kruszonka:

50g cukru

85g mąki

30g płatków owsianych

Składniki rozgnieść w palcach, wymieszać aż powstanie kruszonka. Zasypać nią jabłka (jeśli jesteście mną, zapewne będzie to najgrubsza warstwa). Wszystko wstawić do piekarnika i piec ok. 20-25 minut, do momentu zrumienienia się kruszonki.

Now I have finally seen the end,

And I'm not expecting you to care, no

That I have finally seen the light,

And I have finally realised

I need to love

Podoba mi się jesień.

Trzy nowe swetry, które dzisiaj dostałam, wielkie i ciepłe, w które będę się mogła zawinąć i przemierzać jesienne ulice. Nawet, kiedy pada deszcz. Liście zielone, żółte i czerwone, rasta drzewa ;-)

Jesień zawsze pachnie jabłkami. Pełno ich w sadach gdzie obciążają gałęzie jabłoni tak, że dotykają ziemi. Jeszcze więcej na straganach, w drewnianych skrzynkach. A potem w słoikach, szarlotkach, ciastkach, ciasteczkach...;-) Moim absolutnym faworytem wśród jesiennych połączeń smakowych są jabłka i karmel. W ogóle karmel w każdej postaci jest jesienią swoistym must-have w kuchni i w wypiekach. Połączenie go z jabłkami - teraz chyba najlepszymi - oraz ciastem francuskim jest doskonałym pomysłem.
Ciastka jakie są, każdy widzi, miały być śliczne małe postrzępione i falbaniaste a urosły wzwyż, co jest zapewne wynikiem niedokładnego ich zaklejenia. To akurat niechlujstwo kulinarne nie jest mi obce, o czym zwykle świadczy zmartwiony stan moich każdych pierogów z truskawkami.
Ale pomijając oczywisty fakt niedokładnego sklejenia ciasteczek, wyszły pyszne.

Nie lubię tych dni, kiedy każde słowo wydaje się być zamknięte w tej jednej puszce z ciasteczkami na najwyższej półce w kuchni, do której zawsze jest się za niskim o długość dziecięcych palców.

Nie lubię też zostawiać pustego miejsca pomiędzy zdjęciami, bo nie potrafię milczeć, co dobre nie jest, ale eliminuje niezręczną ciszę. 

Coraz więcej ostatnio tych dni, kiedy ciężko dobrać słowa, ale może tak już bywa - kiedy wychodzi się poza ramy wirtualnej rzeczywistości i kiedy nie ma się już tyle czasu, by funkcjonować w sztucznym świecie powszechnej akceptacji, gdzie wydaje nam się, że spotyka się tylko i wyłącznie ludzi idealnych i pozbawionych wad, bo zawsze z tymi samymi zainteresowaniami co my, tyle że zawsze mieszkających daleko

Strasznie męczące to blablaliterowanie i składanie mądrych słów, co to i tak nie mają sensu, zwłaszcza gdy się jeszcze pamięta o tym, jak łatwe było przygotowanie bułek przedstawionych na powyższym zdjęciu w formie przejściowej przedzwinięciowej.

Pizza buns

za Simple as That

Ciasto:

360ml letniej wody

1/2 łyżeczki cukru

1 łyżeczka drożdży instant

1/2 łyżeczki soli

500-650g mąki pszennej

W połowie szklanki letniej wody wymieszać drożdże i cukier, odstawić na chwilę. Resztę wody wlać do dużej miski, dodać połowę mąki (przesianej) i sól. Kiedy drożdże zaczną rosnąć, dodać rozczyn do mąki i zagniatać ciasto, dodając stopniowo pozostałą mąkę. Warto się raczej starać dłużej zagniatać ciasto, ale nie dodawać pełnych 650g mąki - przez to będzie twardsze i mniej puszyste. Można dodać zioła prowansalskie albo suszoną bazylię - zgodnie z Waszymi preferencjami. Ciasto powinno być dość elastyczne i gładkie, warto pamiętać że potem trzeba będzie je rozwałkować, zawinąć i pociąć w plastry, więc nie może się kleić. Ciasto przykrywamy czystą, suchą ściereczką i odstawiamy do wyrośnięcia do momentu podwojenia objętości (lub na minimum 45minut).

Jako dodatki możemy wykorzystać wszystko, co lubicie na tradycyjnej pizzy - ja wybrałam jedynie sos pomidorowy, pokrojoną szynkę i ser (nawet był zamysł na pieczarki, ale pamięć nie ta). 

Po podwojeniu objętości ciasto rozwałkować na prostokąt, ułożyć wszystkie składniki i je zwinąć. Kroić na plastry, układać obok siebie w naczyniu żaroodpornym lub na blasze posmarowanej oliwą (na pewno nie na papierze do pieczenia, przetestowane empirycznie) i pozostawić ponownie do wyrośnięcia. Piec przez ok. 25-30 minut w 175 stopniach. 

;-)